RELIËF VOOR HET CREMATORIUM

brons en glas
154x92x4 cm
Winschoten

2003

De opdracht voor een reliëf aan de achterwand van de aula was ongedefiniëerd. Ik vond het belangrijk om een inhoudelijke relatie te leggen met wat er in de aula gebeurt, zonder er een te nadrukkelijk symbolisch of religieus stempel op te drukken.
Ik vond een aanknopingspunt in de voor-christelijke spiritualiteit, uitgebeeld in bijvoorbeeld Keltische motieven waarin het leven wordt gesymboliseerd door een wirwar van takken of draden waarin een wezen verstrikt raakt.
Ook in sprookjes is deze symboliek te vinden. Denk maar aan het verhaal van Doornroosje. De prins moet zich een weg banen door een oerwoud van doornstruiken, alvorens zijn geluk te vinden. Deze doornstruiken, dit doolhof, is mijn uitgangspunt geweest voor het ontwerp voor Winschoten.
Belangrijk element hierbij is dat er licht komt vanachter het open reliëf. De wand waarin het reliëf aangebracht is, is dus open gemaakt en vanachter aangelicht. Een matglazen venster achter het reliëf maakt het licht diffuus, zodat er geen voorwerpen achter de wand zichtbaar zijn.